29 Temmuz 2010 Perşembe

Hello Gerçekler!


insan eski sevgilisini fake msne eklerse görür ebesinin damını. neler neler öğrenir ondan. bi de platoniğinin yarakçıoğlunun ta kendisi olduğunu öğrenirse iş kanalizasyon demektir. herif az daha beni düdükleyip gidiyormuş yani. şimdi bizim bunla önceden baya bi samimiyetimiz vardı . konserlere gitmeler falan. ben ölüyorum aşkından tabi. böyle malım. ne biçim de içiyorum. sonra bir baktım bu herif bana sarılıyor. ben yeni sikilmiş gelin gibi mutlu mutlu çıpıtınk gözlerle etrafıma bakınırken baktım bu air guitar, headbang olayına beni götürüyor. cop diye yapıştı dudağıma. bende ağlamaklı haller tabi. rezil zebil olayları anlatmalar. aşığım lan sana demeler falan. bunun gözleri parladı. e hazır sarhoş kız. gözlerini kan değil am bürüdü salağın. anladım yani bunun gözünde şu an ayaklı vajinayım. sevişesim de yok bunla. nedense ona dokunmak istemezdim. öyle de manyaktım yani. sonra yanımda getirdiğim arkadaş uyandı. çünkü bu herifçioğlunun arkadaşı da bizim karıyı düdükleyecek belli. iki aç bekliyorlar öyle. benim arkadaş, bizi eve bırakın vesaire geveledi geveledi. işte böyle döndük biz. ben ne biçim ağlıyorum ama. arkadaş sakinlştiriyor. öyle böyle derken uyuyakalmışım. sabah içimde bi acı. alkole sardım kendimi. üniversitedeydim o zaman. çıtır çıtır karıydım.
ondan sonra yıllarca görüşmedi o benle. sonra yaşadığım yere geldiğini öğrendim. içip içip onu arıyodum ben. bi kere de evine gitmiştik. ama bişi olmamıştı yine. öpmemişti bile beni. aynı şehirdeyiz artıkın görüşelim dedi, geldi manitasını tanıştırdı. arkadaşına ayarlayıp pezevenklik yapmaya çalıştı. bunları günlüğümü kaptıktan sonra anlatabilirim ancak.
işte böle. sonra ruh hastası olan ben eski fifiyi keklerken bu platonikle bunun ortak arkadaşının benim platonik hakkında söylediğini öğrendim. herif azzgının tekiymiş. her gittiği yerden hatun kaldırıyormuş. amk lan yıllarıma yazık dedim kendi kendime.
bugün gerard'ı gözlükle gördüm bu arada. tamam herif o kadar mükemmel diilmiş. ayrıca azcık salak gibi mi ne. beğenmedim yani. en iyisi benim Ray hiç bakmayın. safi entellektüel ve zengin. hoş da çocuk. seviyor da beni. mıncıklamamdan nefret ediyor tabi. bir kere duvara yapıştım bu yüzden. geldim arkadan boynunu ısırayım diye. bunun bir kol darbesiyle ben duvarda fakir sümüğü gibi. oturdum nasıl ağlıyorum "hayvan" diye. o pişmanlıkla gülme arası "ama lalcim, özür dilerim"
"git be hayvan!"
ordan bir kitabı aldım. cinnet geçiriyorum ama. dedim bunu g.tüne monteliycem ben. rahat edemem başka türlü.
herif tabi bana bakıyor manyakmışım gibi. öyle baktı baktı sonra çaat diye kendini arkaya attı. güüm diye ses geldi bundan. sonra sakin gözlerle bana baktı:
"al intikamını ben aldım. ayı olan başta bendim. istemsiz yaptım o hareketi ama bari seviyesizleştirmeseydin kavgayı.ilişki de saygı da lazım"
küçümseyerek bir daha baktı. çıktı odadan sonra. ben de kitabı dik tutup üzerine oturmaya geldim. aptal aptal aptal!