ilk aklıma gelen soru beni nasıl sevebilir di. bu bir mucizeydi. ben nasıl sevilebilir kişi olabilirdim-ki ben çirkindim ben aşağılıktım ben en adisiydim yaratıkların. biri beni nasıl sevebilirdi bir çıkarı olmadıkça. . param vardı onlarca tipim de düzgündü okuyordum da rahatlıktan dinliyordum da izliyordum da. bir zamanlar normal insan standartlardarında eksiklikten aranındım. sikim taşağıma denkti.
oysa ki o beni neden sevdiğini söylüyor? yüzde yüz yalan olabilme kapasitesine sahip saflığı olmasa.. ben yaşlıyım ben çirkinim ben adiyim feleğin çemberi belki de bin kere vurmuş yüzüme. masumluğum yüzümden yüzyıllar önce gitmiş sanki. o ise saflığın abidesi.
onun dünyaya yeni açılan derin yeşil gözleri var burnu en usta heykeltraşın elinden çıkma. dudaklarının ilhamı meyvelerden, teni mermerden yapılmış öyle bir ışık yansımış ki varoluşuna yansımasından bile gözleri kamaşır benim gibi kokuşmuşların. tanrı eğer varsa ve masumsa tüm masumluk suratında toplanmış.
bense yanında öylesine aciz öylesine çirkin..
o dünyanın tadını tatmamış zevkini çıkarmamış insanlığın. masumluğu öylesine güçlü ki kendini korumuş. isterim ki onun kölesi olabilme mertebesine erişeyim. isterim ki onu ben doyurayım, yaşadığı evreni ruhu gibi mermere çevireyim.
isterim ki benim aşağılık vücudumda tüm dünyasal zevkleri tatsın o. ben aciz olayım, kaybolayım aşkımın verdiği duygulardan, zevkten yoksun kalayım. onun iç çekişlerine karışsın gözyaşlarım. onun memnuniyetiyle tekrar ayaklarına kapanayım.
istiyorum ki onun herşeyi olma kapasitesine erişemesem de onun bir şeyi olayım. herhangi bir şey. onun iyi hissedeceği herşey olayım.
ben bütün bedenim ve ruhumla ona eş, anne, kardeş,arkadaş olayım.
o masumluk benim üzerime yansısın ben yokolayım.
dudaklarında eriyen şeker, zevk bulduğu et olayım..
onda bu masumluk hüküm sürsün, ben ise kölesi
olayım...
